Op zondag 24 juni werd in het centrum van Dunedin het jaarlijkse midwinter carnival gehouden. Eigenlijk zou het de dag ervoor plaats vinden. Het was die zaterdag de hele dag mooi weer maar om 16:00 uur begon het te regenen en dat is tot in de nacht zo gebleven! En ja, in de regen kun je niet met lantaarns lopen. In Nederland loopt men altijd met lantaarns in de regen en dan zingen ze ook nog bij! Dus op zondag met ons zessen de stad in. Onze vriendin Michelle met zoon Reef (2jaar), Marylinn (oma), Archie (9 jaar), Thijs, Jilles en ik (Marcella). De Octagon zag er gezellig druk uit. Er speelde een band op een podium, er waren kramen met eten en drinken, er hingen lampjes in de bomen en er waren veel mensen. Om het wachten te verzachten kochten Thijs en Jilles een wafel met slagroom en chocoladesaus. Deze mogen ze ook altijd op de markt kopen. Zo werken wij aan onze eigen en nieuwe tradities. We wisten totaal niet wat we moesten verwachten van een optocht met lantaarns. Nou, het was prachtig! Grote, papieren lantaarns is mooie vormen verlicht met echte kaarsjes! Een grote sneeuwvlok, een eenhoorn, sneeuwmannen, piramides, vlinders, bloemen echt mooi. Voorop liep een Maori in tenue en toen ik hem zag deed ik de rits van mijn jas wat meer omhoog en stopte mijn handen dieper in mijn zakken. De kledij van de Maori bevatten nooit veel kleding... Hij deed de Manawa Kapahaka gevolg door een groep die de Koru Dance deed, daarachter de Song Bong drummers, de Tree people ( zij hielden met z'n drieën een enorme boom lantaarn vast), Jack Frost, Winter Queen & Attendants, The Frozen Dolls, de Wassa Wassa drummers ( klinkt erg opzwepend) Warrington school Drummers, Snow Drop Stiltwalkers en de Snowflake Stiltwalkers. de optocht kwam twee keer voorbij en toen ze goed uit het zicht waren werd er vanaf een gebouw vuurwerk afgestoken. Kortom een prachtig uur gehad.
