Dat is wel vaker gebeurt maar ik heb het hier over flanellen lakens. Op 16 july ben ik met de jongens op het vliegtuig gestapt naar Christchurch. Daar zijn we blij onthaald door papa/manlief die ons trots mee nam naar zijn appartementje. Het is een 1 kamer appartement aan de voorkant van een woonhuis. De eigenaresse, 70 jaar zegt Herman, was op reis naar America en daarom mochten wij het hele huis gebruiken. Het huis maakte een onlogische indruk en ik had besloten om dat de volgende dag maar eens nader te bekijken. Nu eerst naar bed. De bedden voor de jongens waren keurig opgemaakt en Jilles kroop er maar al te graag in. Zo snel kroop hij er toch ook weer uit! Wat hij nu toch allemaal voelde kon niet goed zijn. Jawel hoor schat, gewoon flanellen lakens die heel vaak gewassen zijn. Hij vond het maar niets al die bolletjes, pakte zijn slaapzak en deed deze tussen de lakens en viel met een lach inslaap! Gelukkig waren onze lakens niet zo vaak gewassen en was het wel lekker warm dat flannel.
De volgende ochtend hebben we heerlijk ontbeten en hebben we het huis nader bekeken. Er woont echt een ouder iemand en het blijft een onlogisch huis! De jongens hebben heerlijk tv kunnen kijken omdat de eigenaresse SKY tv heeft. Betaal tv wat wij niet hebben. Heerlijk weer Sponge Bob gekeken, discovery Chanel enzovoorts. s'Avonds heerlijk en gezellig bij Ine en Gijs in Pegasus gegeten en ouderwets zitten teuten. Ine en Gijs zijn enkele jaren geleden naar Nieuw Zeeland geëmigreerd en wonen en werken in Christchurch. Herman werkt met Gijs en met z'n allen hebben we het gezellig, het zijn Brabanders....
Op naar de volgende missie. We vertrokken optijd naar Kaikoura, dit dorp ligt een paar uur ten noorden van Christchurch. Hier gaat het vooral om de walvissen bekijken en de crayfish, rivier kreeft, eten. De walvissen hebben we jaren geleden al gezien maar crayfish eten nog niet. Dit schijn je te moeten doen bij Nins Bin, iets ten noorden van Kaikoura en als we dan nog 15 minuten doorreden dan kwamen we bij een wandelpad en als we dat volgden dan zouden we zeehonden in het bos zien. Ons Engels spreken laat wel eens wat te wensen over maar het Engels verstaan gaat ons prima af en alle 4 hebben we hetzelfde begrepen, zeehonden in het bos.
Op naar Nins bin, een caravan met vers gevangen kreeften. We hadden er twee uitgekozen en die werden opgewarmd en er werd wat kruiden boter overheen gedaan. We hebben dit heerlijk op zitten peuzelen. Wat is dat lekker!!! we brachten de borden weer naar binnen en de dame keek haar ogen uit, jullie hebben echt goed jullie best gedaan!
Met een volle maag, een lach op ons gezicht en nog enig sinds vette handen achter het stuur op naar de zeehonden. Vijftien minuten kan best lang zijn maar na de bocht was daar dan toch het wandelpad. Het is een pad naar een waterval en het is ongeveer 10 minuten lopen. Vrij snel zagen we al wat zeehonden puppy's lekker in het water spelen van het beekje. Verderop zitten ze op het pad of naast het pad. Ik ben gek op close up foto's dus ging er helemaal voor. De pup ging er ook voor, hij rook nog de vis aan mijn handen en zou happen. Gauw de benen strekken en besloten dat je niet altijd een close up foto hoeft te hebben..... Hoe verder we liepen hoe meer we er zagen. In het water van de waterval waren wel 20 puppy's aan het zwemmen en met elkaar aan het spelen. Wat is dat een prachtig schouwspel. Er was een vrijwillige boswachter aanwezig om de mensen wat op afstand te houden. Hij vertelde dat de puppy's pas sinds 7 jaar hier komen. de kolonie ligt aan zee en eens is er een puppy weggelopen en volgden er meerderen. Ze hebben allemaal nog nooit de zee gezien of geproefd. Ze zijn zelf naar deze plek gelopen en vermaken zich hier een aantal maanden voordat ze wel naar zee moeten omdat pa en ma geen voer meer brengen. Rondom gelukkig zijn we aan de terugreis begonnen naar Christchurch.
Voor vandaag staat winkelen op het programma. Daar is Christchurch erg geschikt voor. Er is daar een fantastische schoenenzaak voor de mensen met de grotere maat, Willows. Heb dan ook een pracht paar enkel laarzen gekocht! Verder nog 2 nieuwe broeken, een blouse, t shirt en een truitje. Uit voorzorg hadden we al de bagagekoffer op het dak van de auto geplaatst!
Op zondag weer naar huis gereden en de hele week had ik nog vrij. De jongens hebben heerlijk met hun vrienden gespeeld en over en weer is er gelogeerd. Kortom een geslaagde winter vakantie!
lekker warm
Achteraf had ik het kunnen weten!Je herkent de momenten wel, je registreert iets maar reageert er niet op en achteraf kan je exact achterhalen wanneer het was. Zo is het nu ook. Het was toen ik mij omdraaide om mijn wekker uit te doen om 6:45 uur op deze morgen. Het deel van mijn kussen waar mijn hoofd niet had gelegen was koud.... Het is hier buiten altijd stil dus die vlieger gaat niet op. De slaapkamer is echt koud en dan bedoel ik onder nul... Ik vervolg mijn weg naar het toilet, ook koud, en loop tegen een blije hond op. Daarna via de woonkamer naar de keuken. Ik bevries, sta stil, buiten is het een witte wereld, er ligt 4 cm sneeuw!! Oké nadenken wat eerst. Warmte, heatpomp aan op 26 graden en daarna de radio en al luisterend maak ik de open haard aan. Het wordt al warmer in huis, de jongens zijn opgewonden en willen een iglo bouwen. Op de radio volgen we de openingstijden van scholen, wegen, busdiensten en kinderdagverblijven. Al gauw horen we dat King's Highschool gesloten is en Thijs is blij. De school van Jilles gaat om 10 uur open maar men kan ook besluiten om geheel dicht te blijven. Voor hem is het nog even spannend.Dan de verlossende email, Saint Clair School is ook dicht. Men wordt geadviseerd niet de weg op te gaan, veel wegen zijn ook afgesloten. Bussen rijden vertraagd op de vlakke delen, tafeltje dekje rijd alleen op de vlakke delen. Kortom het leven in Dunedin ligt stil voor een dag! Dat kan ik me in Nederland niet voorstellen. Er wordt hier ook geadverteerd op tv en radio dat je moet zorgen dat je genoeg proviand in huis hebt om het een paar dagen vol te houden. Gelukkig hebben we nog 8 zalmen in de vriezer! Wel eentonig maar te doen en was ik gister nog even gauw de supermarkt in geglipt. In middels weet ik ook dat brood niet ontdooit in de keuken voor de volgende ochtend...Dan maar roosteren. Mijn gratis hout van de zomer gaat er hard doorheen zo en de heatpomp maakt overuren. ik kijk niet uit naar onze electriciteits rekening maar toch zo'n dag heeft wel iets!
Na maanden van heerlijk weer is dan toch echt de herfst aangebroken. Heerlijk weer houd hier in geen wind, geen regen, zonneschijn, blauwe lucht, ramen en deuren open tussen 11:00u en 15:00u. Daarvoor en daarna koelt het hard af zowel binnen als buiten.Bij het ontbijt gaat dan ook de elektrische kachel aan in de keuken en rond vieren gaat de open haard aan tot bedtijd. De gemiddelde temperatuur lag toch steeds rond de 15 graden. De meteorologen hebben het erover dat Nieuw Zeeland al meer een mediterraans klimaat gaat krijgen de komende jaren. Geen probleem mee! We hebben net een week met veel regen achter de rug en we waren vergeten hoe gauw dat verveelt! Het voordeel was wel dat we flink hebben opgeruimd in huis en dat er een hoop spullen naar onze buurjongen,Finnley, zijn gegaan. Leuk om te zien hoe blij hij ermee is. Maar goed, de herfst. Voorheen maakten we een herfst tafel, daarop werd alles gelegd wat Thijs en Jilles vonden. Dennenappels, kastanjes, mooi gekleurde bladeren, takjes, lego poppetjes, een auto met laadbak....We gingen dan ook naar het bos in Petten. Nu zijn we omringd door bomen en de enige die nog iets opraapt ben ik zelf! De foto's zijn gemaakt met mijn I pod en als ik ze vergroot dan zijn ze onscherp. Het zijn impressies van de herfst hier, geniet ervan net zoals wij doen!
