vrijdag 30 september 2011

Golf

Al een poosje vraagt Thijs wanneer we eindelijk eens gaan golfen. Zoveel banen in de buurt en nog steeds niet een bal geslagen. Elke dag zien wij de 18holes "linksbaan" van Chisholm Park vanachter onze keukentafel. http://www.chisholmlinks.co.nz/

Omdat in NZ afgelopen weekend de klok een uur vooruit is gegaan voor de "daylight saving" blijft het 's avonds nu ook wat langer licht. Hoogste tijd om deze baan uit te proberen. Reserveren hoeft hier niet," begin maar wanneer je aan komt en heb vooral veel plezier."
De baan ligt naast de oceaan wat geweldige doorkijkjes en vergezichten geeft. Uiteindelijk brengt de baan je bij de rand van een 50meter hoge afgrond boven de oceaan waar de hele lengte van de baan langs loopt tot de hole. Dit was fantastisch. We hebben besloten dat we dit iedere week op donderdag gaan doen in plaats van voetballen op zaterdag.
Op 1 oktober begint ook nog het visseizoen met meteen een forel viswedstrijd waar Jilles en Thijs aan mee doen op zondagmorgen dus..... genoeg te doen.
Thijs op hole 9

zondag 18 september 2011

Weer online

We zijn weer online. Er kan weer aan het blog worden gewerkt, er kunnen weer emails worden verstuurd en we zijn weer met skype in de lucht. Hier hebben we met enkele vrienden en familie afgelopen weekend al weer dankbaar gebruik van gemaakt. Dit werkt perfect.
Inmiddels wonen we nu een week op 20 Coney Hill Road in de wijk StClair en beginnen we ons hier wel thuis te voelen. Een huis staat halverwege de berg met een 160 graden vergezicht op de kustlijn van Dunedin. Dit is echt fantastisch. Bij het avondeten aan de keukentafel is het loten wie er op het mooiste uitzichtpunt mag zitten. Nu de jongens ook naar school gaan en ik naar m'n werk ben, wordt dit plekje het meest bezet door Marcella. Alhoewel, ze is veel op pad om onze basisbehoefte te organiseren. Een super manager. Neemt niet weg dat ze ondertussen wel mooie foto's maakt.

We huren het huis met meubels omdat onze meubels nog onderweg zijn. We verwachten de container met onze spullen ergens midden november van dit jaar. Tot die tijd maken we gebruik van alles wat de eigenaar in het huis heeft achtergelaten en dat is veel en overal. Wij waren dit keer zo klaar met opruimen om te kunnen verhuizen; een paar tassen, wat eten en twee auto's. No problem.

van 77 Manor Place naar 20 Coney Hill Road

vrijdag 9 september 2011

Verhuizen

Jawel, morgen gaat het gebeuren we gaan verhuizen naar 20 Coney Hill road Dunedin 9012!
Dus weer inpakken en opruimen!
Voor de verandering was ik hier in een uurtje mee klaar.
Het gaat om 4 personen, 8 tassen,  twee auto's en een kartonnen doos met koelkast inhoud.

We hebben nog geen internetprovider voor bovenstaand adres dus we zijn off line tot?
Tevens heeft Dunedin verbindingsproblemen doordat alle mensen met wat voor apparaat dan ook op internet kunnen en dit dus ook doen.

Maf eigenlijk, zoveel mensen bij elkaar op straat en in het stadion voor de teamspirit en gedeelde saamhorigheid.
Om dit te kunnen delen en ervaren is internet nodig en dat raakt overbelast.
Wat een eenzaamheid eigenlijk in dit digitale tijdperk onder de mensen!

Nou ja, prima wij passen ons wel aan.
Verder is Herman begonnen met werken, zijn er bankrekeningen geopend en gaan de mannen maandag naar school!

Dus volgende week is deze dame niet eenzaam maar in gezelschap van een pinpas, een auto en vrije tijd!

Dus cheers

Marcella

woensdag 7 september 2011

Huis?

Alweer anderhalve week zitten we in onze tijdelijke huisvesting op 77 Manor Place. De tijd vliegt. Ondertussen kijken we naar huurwoningen voor een langere periode. En het lijkt erop dat we iets gevonden hebben. Zeker is het nog niet maar we willen jullie een "sneak preview"geven. Het is tegen de heuvel aan met uitzicht over de stad en de oceaan. Ook zijn er scholen voor Thijs en Jilles in de buurt. Ongeveer 12 min. lopen. Met de fiets kan Thijs ook echter de weg is erg stijl. En nu maar duimen dat we het rond krijgen.

20 Coney Hill Road ( nog geen post sturen!)
schuifdeuren vanuit de keuken naar het deck, uitzicht pacific

maandag 5 september 2011

tourist

Momenteel kan je er niet omheen dat de Wereldkampioenschappen Rugby in Nieuw Zeeland zijn. Overal kom je dit tegen. Natuurlijk is het eigen team de beste, de All Blacks. Ook in Dunedin zijn enkele poule wedstrijden. Leuk voor de integratie dachten wij en informeerden naar 4 kaartjes voor de wedstrijd Wales vs Italie. Kosten tussen de NZ$400,-- en NZ$500,-- totaal. We kijken het wel op tv.
Afgelopen zondag was het centrum van Dunedin de plek waar iedereen naar toe ging i.v.m. de ontvangst van het rugby team uit Argentiniƫ.Voor ons mooi de gelegenheid om de noordkant van de Otago Harbour te ontdekken, helemaal tot het einde. Een mooie rit met prachtige uitzichten. Nog even de toerist uithangen voordat ik eerdaags begin met werken.

van de noordzijde een kijk op de woonwijk Waverly

zuidzijde begin Otago Harbour

"The Mole" het uiterste puntje van de noordzijde van Otago Harbour, waar je heel ver weg de Albatrossen ziet broeden en waar tekstborden vragen om de Penguins met rust te laten. Dat was geen probleem, ze waren er niet.

zaterdag 3 september 2011

eerste week ervaringen

Beste verweggers!

We zijn inmiddels een week uit Nederland weg en hier volop bezig om onze basisbehoeften te realiseren en dat is leuk om te doen.
Inmiddels heb ik een gekregen boek uit waarvan de titel "Ik mis alleen de HEMA" is. Het zijn verhalen van mensen die geƫmigreerd zijn naar landen over de wereld en ieder verhaal is uniek net als elk persoon.
Er staat een mooie tekst in die ik graag citeer omdat die mijn idee goed weergeeft over onze emigratie.
"De moderne emigrant is een transmigrant. hij vestigt zich in een land, maar voelt zich in verschillende landen thuis en houdt altijd de optie open dat hij terug kan. Hij heeft een sociale binding met een internationale gemeenschap, is ondernemend en avontuurlijk".
Mooi he?

Het voelt nog als vakantie omdat je geen vanzelfsprekendheid en bekendheid hebt en niet woont met je eigen spullen.
Inmiddels zijn we actief opzoek naar een huis om te huren en daarin vallen mij een paar dingen op.
Zelden zie je dubbel glas, centrale verwarming, een ruime, vlakke tuin of grote kamers.
Zoals jullie allemaal op funda hebben kunnen zien zijn onze meubelen groot en had ik een Boretti gasfornuis.
Nu heb ik een Simpson Jupiter elektrisch kooktoestel, twee tweezitter en 4 elektrische dekens, een mobile oliekachel op stroom en natte ramen!
Wel heb ik een super afwasmachine (jawel ik) het is een diepe la onder het aanrecht van Fischer&Paykel.
We blijven rondrijden over de steile straten en wijken van Dunedin en komen "ons"stekkie nog wel tegen.
Kortom rondom gelukkig in ons tijdelijke verblijf want het duurt nog wel even voor onze spullen er zijn.

Wat me ook is opgevallen is dat rugby spelers grote mensen zijn en dan bedoel ik ook groot!
We zaten bij een team in een propeller vliegtuig en al zittende opende een speler zijn boven bagage klep en pakte zijn tas eruit! Een paar dagen later zagen we dit team spelen op tv en onze "vliegtuiggenoten'waren goed in beeld.

Verder ervaren veel mensen de temperatuur verschillend, wij hebben onze dikke winterjas aan en de jongens hun muts op. Al winkelend kom je mensen tegen in korte broek met een sweatshirt aan en op teenslippers, of in onze ogen wat warmer gekleed maar op blote voeten. tevens is roze haar en veel tatoeages een must!

Cheers,
Marcella