Mijn werkplek

 

 57 Kirkcaldy Street, straatzijde.

 

 De achterzijde/tuin

 

 

 De snoezelruimte.

 

 

Per vandaag zit mijn eerste werkweek erop! Deze is mij goed bevallen! Ik begin om 8:45u en stop om 16:15u, van maandag tot en met vrijdag. We werken met z'n drieën, Julie, Pat (Patricia) en ik, gedurende de hele dag. We runnen een dagbesteding locatie voor mensen met een geestelijke en lichamelijke beperking. In totaal maken 11 mensen gebruik van onze locatie al verschilt het wie er wanneer is. Wij halen een aantal mensen zelf op met onze bus vanaf hun woonhuis. Er wordt een persoon door haar ouders gebracht en er zijn mensen die gebruik maken van een taxiservice. Gedurende de dag ondernemen we van alles en dan bedoel ik ook echt van alles! Ik heb het geheel nog niet helemaal in mijn geheugen zitten omdat iedere cliënt wel iets doet en de taken onderling onder ons rouleren. We eten en drinken samen, luisteren naar muziek, spelen met de aanwezige materialen zoals hoepels,verf,stiften, verkleedkleren, snoezelen, enz.. We gaan er ook regelmatig op uit, naar een zaal voor dansen, gymnastiek, naar een pub om wat te drinken (frambozen cola), naar een andere pub om karaoke de doen. We doen mee aan een tuin competitie, we koken op vrijdag een lekkere lunch, er wordt gebakken, verjaardagen worden gevierd. Dit wordt samen gedaan met de cliënten. Voor sommige cliënten betekend het erbij staan in de rolstoel en een ander kan actief helpen. Daarnaast zijn er ook medische aandachtspunten om rekening mee te houden. Kortom ik zit er prima op mijn plek!

Besluit genomen

Na een heel kort familie beraad is er besloten om in Dunedin te blijven.
Nu Marcella een fulltime baan heeft kunnen we in Dunedin blijven en dat is wat we eigenlijk allemaal graag willen. Ik heb de baan in Auckland afgebeld. Marcella heeft inmiddels haar contract getekend en begint volgende week woensdag. Het huishouden gaat door mij worden ingevuld evenals het golfen, vissen, zonnen, cricket training....... Na de zomer kijken we wel of het ons bevalt maar daar hebben we alle vertrouwen in.

Vandaag heb ik les gehad in stofzuigen, bonte was, witte was, afwas,
Marcella heeft een foto gemaakt maar die mag van mij niet op faceboek.

Weer spreuken

" Maart roert met z'n staart". " April doet wat zij wil".
Maar het is hier September en het weer is hier nu net zo gril.

Afgelopen maandagavond kwam ik terug vanuit Auckland. Dat is net geen twee uurtjes vliegen en normaal gesproken een mooie vlucht omdat je geheel langs de Zuidelijke Alpen vliegt met mooie besneeuwde bergtoppen. Vorige week was het voorjaar fantastisch begonnen met temperaturen tot 21 graden in Dunedin. Korte broek aan, zonnebrand op en heerlijk een uurtje in de zon een boekje lezen. Zelfs 's avonds was het nog aangenaam genoeg om in m'n korte broek de hond uit te laten. Maar zondagavond tijdens m'n vlucht kwam daar abrupt een einde aan.
Vanuit het vliegtuig zag je alleen maar een zwaar grijs tot zwart wolkendek en eenmaal boven het zuider eiland begon het een kermis attractie te worden.
 " veel kuilen in de lucht". De wind was gedraaid en kwam nu rechtstreeks van de pool en was erg hard. De landing werd een uitdaging. Kinderen huilen, mensen gillen, vlak boven de grond maken we nog een val waardoor we eerst op het rechterwiel landen naar rechts zwenken, hevige correctie van de piloten waardoor we alleen op het neuswiel landen en ik het vliegtuig als een wokkel zie en uiteindelijk via het rechterwiel, linkerwiel en opnieuw het neuswiel normaal over de baan rollen. En dat gaat zo snel allemaal dat je niet kan nadenken over wat er nu eigenlijk gebeurt. Marcella, Thijs en Jilles haalden me op en vertelde mij dat de landing niet een fraai gezicht was geweest. Maar ik was weer lekker thuis.

De poolwind bracht echter nog een staartje winter voor de maandag en de sneeuwgrens lag tot ongeveer 150 tot 200mtr. Dat betekend dat bijna alle woonwijken van Dunedin in de sneeuw zitten. Onze heuvel was net vrij. Echter een paar kilometer ten zuiden van Dunedin was alles winterwonderland. Kalfjes en lammetjes worden nu volop geboren en de meeste in de wei. Boeren hadden alle hulp nodig gisteren om elk pasgeboren dier in de wei meteen naar een stal te brengen. Op sommige plekken is 20cm sneeuw gevallen. In de bergen nog veel meer. Het ski seizoen kan nog 4 weken langer doorgaan. Dat betekent nog een paar duizend meer Australiërs die komen skiën. En op de terugvlucht een vliegtuig vol Nieuw Zeelanders die een weekje de kou ontvluchten en warmte in Australië opzoeken. Maar koud is het niet meer, de zon schijnt en ik heb de korte broek weer aan. Koud was het gisteren.

Groeten

Herman

Marcella heeft een baan

Marcella heeft een baan in Dunedin als medewerker dagbesteding bij een landelijk orgaan voor mensen met een lichamelijke en verstandelijke handicap. Terug in het oude vak en dat is geweldig nieuws.
Echter er ligt voor mij ook een baan in het verschiet maar dan moeten we wel verhuizen naar Auckland. Wat gaan we nu doen?

Dunedin is een fantastische plaats en we wonen er met heel veel plezier. De positie in Auckland is ook niet mis en geeft veel mogelijkheden. Vanavond maar eens familie beraad.

Groeten

Herman