Inmiddels wonen we nu een week op 20 Coney Hill Road in de wijk StClair en beginnen we ons hier wel thuis te voelen. Een huis staat halverwege de berg met een 160 graden vergezicht op de kustlijn van Dunedin. Dit is echt fantastisch. Bij het avondeten aan de keukentafel is het loten wie er op het mooiste uitzichtpunt mag zitten. Nu de jongens ook naar school gaan en ik naar m'n werk ben, wordt dit plekje het meest bezet door Marcella. Alhoewel, ze is veel op pad om onze basisbehoefte te organiseren. Een super manager. Neemt niet weg dat ze ondertussen wel mooie foto's maakt.
We huren het huis met meubels omdat onze meubels nog onderweg zijn. We verwachten de container met onze spullen ergens midden november van dit jaar. Tot die tijd maken we gebruik van alles wat de eigenaar in het huis heeft achtergelaten en dat is veel en overal. Wij waren dit keer zo klaar met opruimen om te kunnen verhuizen; een paar tassen, wat eten en twee auto's. No problem.
 |
| van 77 Manor Place naar 20 Coney Hill Road |
Hehowarya, denk wel goed als ik al jullie verhalen lees. Heel leuk om jullie vorderingen zo te volgen en af en toe een beetje jaloers ;-)
BeantwoordenVerwijderenhet is me gelukt! ik krijg automatisch bericht! super om te lezen dat het allemaal lekker loopt!! alvast een verzoekje: als we langs komen, mag ik dan op de stoel met het mooiste uitzichtpunt zitten?? groetjes Jorina (en Bert)
BeantwoordenVerwijderenHe Marcella, hoe maken Thijs en Jilles het? Hoe hebben ze hun eerste schooldagen ervaren? En jij en Herman, beginnen jullie je al een klein beetje thuis te voelen in Dunedin? groetjes Marijke
BeantwoordenVerwijderenHallo Jongens, leuk jullie ervaringen te lezen. Zo vreselijk herkenbaar. Het voelt inderdaad fijner als je je eigen spullen om je heen hebt, maar nu na bijna 3 jaar 'in den vreemde' heb ik toch nog steeds het gevoel dat het niet echt is. Het heeft blijkbaar meer tijd nodig?
BeantwoordenVerwijderen